دوستان خوب کولهپشتی! میدانید که امشب شب چهارشنبهسوری است، این رسم یکی از آئینهای سالانه و دیرینهی ایرانیان و یک جشن بهاری است که پیش از رسیدن نوروز برگزار میشود.
مردم در این شب به نیت دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار میکنند که ریشه آن به هزاران سال پیش باز میگردد. البته امروز در بیشتر نقاط ایران، از میان همه رسومات، فقط رسم «بوتهافروزی» این آیین کهن بجا مانده است؛ برای برپایی این مراسم، بچهها در گوشه و کنار کوی و برزن آتشی میافروزند و از روی آن میپرند و ترانه (سرخی تو از من، زردی من از تو) میخوانند. قدیمها بجز این، رسمهایی مانند قاشقزنی، کوزهشکنی، فال گرفتن، بختگشایی و گرهگشایی، شالاندازی و رسومات دیگری در تهیه خوراکیها هم اجرا میشد که هریک برای خود حکمتی داشت.
مراسم چهارشنبهسوری برگرفته از آئینهای کهن ایرانیان است که همچنان در میان ساکنان ایران فرهنگی و با اشکال دیگری در میان باقی بازماندگان اقوام آریائی رواج دارد. «سور» در زبان و ادبیات فارسی و برخی گویشهای ایرانی به معنای «جشن»، «میهمانی» و همچنین «سرخ» آمده است.
بنابراین بچههای خوب! باید مراقب باشیم تا این جشن زیبا و کهن ایرانی را با کارهای خطرناک و آزاردهنده، برای خودمان و دیگران تلخ نکنیم. این روزها خبرهای ناخوشایندی از فوت یا آسیب دیدن تعدادی از کودکان و نوجوانان و حتی تخریب چند باب خانه، از سراسر کشور به گوشمان میرسد که با نزدیک شدن شب چهارشنبهسوری بهدلیل استفاده از مواد منفجره و ترقههای غیراستاندارد از سوی برخی افراد رخ داده است.
دوستان عزیز! جشنی که ریشه ایجاد آن دفع بلا و رسیدن به آرزوهای خوب است نباید با ناآگاهی و ماجراجوییهای خطرناک و ایجاد صداهایی ناخوشایند و مزاحم به غم و آسیب تبدیل شود. تلاش کنیم این چهارشنبهسوری برای آتشنشانان مهربان و فداکار و کادر پزشکی زحمتکش هم شبی دوستداشتنی و بیحادثه باشد.
پس بیایید امشب با حضور بزرگترها به شادی دور هم جمع شویم و پس از خوردن کمی تنقلات سالم و آش رشتهای خوشمزه با پریدن از روی کپه کوچکی از آتش با هم بخوانیم:
«زردی من از تو، سرخی تو از من
غم برو شادی بیا، محنت برو روزی بیا
ای شب چهارشنبه، ای کلیه جاردنده، بده مراد بنده»
امیدواریم چهارشنبهسوری زیبا، فرهنگساز و بهدور از هرگونه خطر احتمالی داشته باشید و سال نو و عید نوروز برایتان سرشار از سرور، همراه با جشنی پر از نشاط و شادمانی باشد.